Litteratura Serpentium

Gisteren aangenaam verrast door de nieuwe, extra dikke Litteratura Serpentium, hét blad voor de slangenliefhebber dat wordt uitgegeven door de Europese Slangen Vereniging. Het nummer is opgedragen aan emeritus hoogleraar fysiologie Bert Verveen, die onlangs 80 jaar is geworden (van harte gefeliciteerd, Bert!) en die al sinds jaar en dag bijdragen aan het tijdschrift levert. Van zijn hand zijn meerdere artikelen verschenen over met name Boa constrictor. Het mag dan ook geen wonder heten dat het feestnummer voor Bert in zijn geheel gewijd is aan reuzenslangen. Zo staat er een uitgebreid artikel in van Klaus Bonny, een van de meest gerenommeerde boa-kwekers in Europa, over de taxonomie van de West-Indische boa-soorten.
Een andere wereldwijd bekende reuzenslangenexpert is Marc Mense. Hij heeft zich toegelegd op het houden en kweken van Australische ruitpythons en schrijft in Litteratura Serpentium een artikel over de kleur- en tekeningvarianten bij Morelia spilota.
Voor nog meer leesplezier zorgt Bill Townsend. Hij ging in Zuid-Californië op zoek naar rosy-boa's (Lichanura trivirgata), een van de dwergen onder de reuzenslangen. Wat hij allemaal tegenkwam op zijn zoektocht, doet het hart van een herpetoloog sneller slaan. Enkele ratelslangen, koningsslangen, de San Diego alligatorhagedis... Mama, waarom zijn wij nooit naar Californië geëmigreerd???!!!
Ach, het is in Nederland nog altijd beter toeven dan in Zuid- en Zuidoost-Azië, getuige het relaas van Ruud de Lange over de netpython (Broghammerus reticulatus). Hij vertelt hoe de netpython in die contreien op het menu staat van de mens... en omgekeerd. De foto's van een opengesneden python die een man heeft verorberd, zien er niet bepaald smakelijk uit. Een andere foto toont de weduwe van een man die door een netpython is verschalkt. De python heeft zijn maaltijd met de dood moeten bekopen, want de foto toont de weduwe bij een hoopje wervels van vermaledijde slang.
Kortom de nieuwe Litteratura Serpentium biedt veel lees- en gruwelplezier!
Tot slot nog een tip: mocht je nog geen lid zijn van de Europese Slangen Vereniging, dan kun je nu een heldendaad verrichten door je alsnog aan te melden.

Winterrust

Mijn dieren zijn nog in winterrust. Het gaat om 1.1. Elaphe dione (China, Chinese steppenslang), 1.1. Zamenis persicus (Perzische rattenslang); 1.1. Heterodon nasicus (Westelijke haakneusslang) en 2.1. Lampropeltis triangulum campbelli (Campbells melkslang). Verder heb ik nog een koppel rode rattenslangen (Pantherophis guttatus), waarvan het vrouwtje een wildkleur en het mannetje een albino is. Dit nog jonge koppel staat op een andere kamer en krijgt geen specifieke winterrust.

Ik houd de dieren tijdens de winterrust in hun terraria, die op een onverwarmde (studeer)kamer staan. De lampen en verwarmingsapparatuur zijn vanzelfsprekend uitgeschakeld. Veel slangenhouders laten hun dieren overwinteren in een koelkast of kelder. Daar heersen lagere en constantere temperaturen dan in een onverwamde studeerkamer. Helaas heb ik niet de beschikking over een kelder, terwijl de temperaturen in mijn schuur tijdens perioden van langdurige vorst te ver dalen.

Alle door mij gehouden soorten komen uit gematigde streken, waar de winters te streng zijn voor een vrolijk slangenbestaan. De dieren gaan in de vrije natuur daarom in winterrust: ze verstoppen zich in vorstvrije holen en spelonken om pas weer te voorschijn te komen als de temperaturen hoog genoeg zijn om koudbloedige dieren weer tot activiteit te bewegen. Tijdens de winterrust eten de dieren niet, maar drinken ze wel. Om de dieren zo natuurlijk mogelijk te verzorgen, is het raadzaam hen in gevangenschap ook een rustperiode te gunnen. Bovendien heeft de winterrust een gunstige uitwerking op de geslachtsdrift, wat wel zo prettig is als men met de dieren wil kweken.