Hé, waar is mijn parkietje nou?

Slangen kunnen ontsnappen, net als kanaries of parkietjes. Maar in tegenstelling tot een weggevlogen kanarie of parkiet zorgt een ontsnapte slang steevast tot veel commotie. Zoals enkele jaren geleden in de Utrechtse wijk Ondiep. In de vroege avond werd ik gebeld door de politie. Of ik met spoed wilde komen, want er was een slang gevonden in een woning. Maar wat voor slang en of deze al dan niet giftig was, wist de politie niet. Of ik misschien bereid was om de stoute schoenen aan te trekken...
Ja hoor, geen probleem. Het was immers voorjaar, dus de kans was groot dat het een ontsnapte rattenslang betrof. Voor de woning stonden tal van nieuwsgierige buurtgenoten. Sensatie in de wijk! Twee politieauto's voor de woning van de oude mevrouw X.!!!
Toen ik uit de auto stapte, werd ik direct verwelkomd door een agente. Dat ik in de woning niet moest schrikken, want deze was nogal vervuild. En de slang, tja, die was al min of meer gevangen...
In de huiskamer stonden nog twee agenten, die naar een vogelkooitje wezen aan de andere kant van de huiskamer. ,,Daar zit ie,'' zei een van hen. En inderdaad, daar zat ie. Daar waar eigenlijk een parkietje had moeten zitten.

De gele rattenslang is een uitstekende
klimmer die een vogeltje niet versmaadt.

,,Ik kwam thuis,'' zei de bewoonster enigszins beteuterd, ,,en toen hoorde ik mijn parkietje niet. Dat vond ik vreemd, dus ik keek in de kooi en... nou ja, u ziet het.''
In de kooi zat een volgevreten gele rattenslang. Het dier was kennelijk slank genoeg geweest om zich door de tralies te wurmen om zich aan de parkiet te vergrijpen. Maar de weg terug bleek daarna onmogelijk.
Ik zette een fauna-box op de tafel en opende de kooi om de slang te pakken. Dit tot verbijstering van een van de agenten. ,,Hij pakt hem met zijn blote handen, die gek!'' klonk het verbijsterd vanuit de verste hoek van de woonkamer. 'Dat is een belediging van een burger in functie,' schoot het door mij heen. Maar aangifte tegen de politieman heb ik nooit gedaan.
Terwijl ik de slang in de fauna-box manoeuvreerde, vroeg de oude vrouw nog even te wachten. ,,Dan pak ik mijn fototoestel, zodat ik nog een aandenken heb.'' En zo ging haar parkietje postuum nog een keer op de foto. De slang heb ik vervolgens mee naar huis genomen, waar hij nog ruim een jaar in een terrarium op een menu van enkel muizen heeft gebivakkeerd alvorens hij naar een nieuwe eigenaar ging.